و این هم یک شعر

ای که روشنگر تاریکی شبهای منی     با دل آزاری خود باز دل آرای منی

دوری از دیده و در منظر دل پیدایی       روز و شب همره بیداری و رویای منی

تو بهاری٬به لطافت همه تن مهتابی     نفس صبحی و روشنگر شبهای منی

بوسه ی گرمم وبرسرخی لبهای تو ام    واژه ی عشقی و در صحرای منی

لب جانبخش گل آمیز بنه بر لب من      در تنم روح بدم ای که مسیحای منی

مرغ دریایی ام تشنه ی طوفان وصال    بگشا حلقه ی آغوش که دریای منی